Oproep: maak van het grasveld bij de kerk een paradijstuin
Vlaanderen bestaat voor negen procent uit tuinen. Drie keer zoveel als alle natuurgebieden samen. In onze tuin kunnen wij een tastbaar verschil maken voor de planeet. Trouwens, wist je dat tuinieren ook goed is voor je ziel? Natuurbeleving en religie hebben millennialang veel kruisbestuivingen gekend. Laat je inspireren door onze tuinreeks. Heb je tuinvragen of tips voor onderwerpen? Stuur ze naar onze tuinredacteur.
De 7 principes van paradijstuinieren kan je toepassen in je privétuin, maar ook in de publieke ruimte. De Kerk heeft bijzondere redenen om met permacultuur aan de slag te gaan.
Hoe zou het zijn als we van de kerk een paradijs maakten?
Stel je voor dat we dat…
…zouden omvormen in dit…
Zou dat niet opnieuw van het kerkgebouw een levendige en aantrekkelijke plek voor de hele buurt maken?
Waarom zouden kerkbesturen met permacultuur beginnen?
7 jaar geleden riep paus Franciscus ons in zijn encycliek Laudato Si’ op tot een ecologische bekering. Nog altijd voelen mensen en besturen zich daar soms ongemakkelijk bij. Het doet wel een appèl op ons, maar als we in het abstracte blijven spreken over ecologie, dan wekt het meer schuldgevoel dan goesting.
Bij gebrek aan inspiratie, blijft het soms bij energie besparen en afval sorteren: wel nodig, maar niet echt begeesterend.
In zijn boek Let Us Dream noemt paus Franciscus permacultuur een concrete manier om enthousiast met ecologie aan de slag te gaan, de natuur te regenereren en simpelweg beter te leven.
Voor kerkbesturen en parochies zijn er dus goede ecologische en theologische argumenten om concreet werk te maken van permacultuur rond het kerkgebouw. Er zijn zelfs nog andere redenen.
- Psychologisch: onze precaire geestelijke gezondheid heeft baat bij natuurlijke oases midden in de stad of het dorp. Levende processen en de schoonheid van de natuur ervaren, herstelt onze psyche van de druk van het moderne leven. Plaatsen van verpozing en gratuïteit worden schaars in onze versnellende en vercommercialiserende wereld.
- Spiritueel: paradijstuinen zijn plaatsen bij uitstek waar mensen iets van genade kunnen ervaren. De tuin is een Bijbels symbool voor het innerlijke van de mens en voor het goddelijke milieu waarin de mens tot volle ontplooiing komt.
- Lokaal: het besef groeit dat lokale voedselketens belangrijk zijn om kringlopen te sluiten en CO2-uitstoot te verminderen. Door hun centrale ligging en jarenlange ervaring met lokale werking kunnen kerken en parochies voortrekkers zijn in die trend.
- Traditie: religieuze gemeenschappen hebben een lange traditie van werken met de natuur, van landbouw tot kloostertuinen en kruidenkunde.
- Educatief: er is een grote nood aan lokale kennisoverdracht over gezond voedsel, tuinieren mét in plaats van tegen de natuur, kringlopen, waterbeheer, biodiversiteit, enzovoort.
- Sociaal: gemeenschap vormen rond een gemeenschappelijk project dat tot de verbeelding spreekt, sociaal weefsel herstellen, vereenzaming bestrijden, lokale noden gewaar worden.
Welke activiteiten en diensten zijn er mogelijk rond de kerktuin?
Behalve samen de tuin onderhouden en ervan genieten zijn vele randactiviteiten mogelijk.
- plantenbibliotheek om planten, stekjes en zaden te ruilen tussen buurtbewoners,
- educatief programma in samenwerking met een natuurvereniging of een school,
- demonstratietuin om technieken, planten en principes te ontdekken,
- gereedschapsbibliotheek om bijvoorbeeld een verhakselaar te lenen,
- samen composteren of snoeihout verwerken tot grondstof,
- soep maken voor de buurt,
- …
Gezocht: gemotiveerde kerkbesturen
Ben je enthousiast na het lezen van dit artikel? Spreek erover met je parochie of kerkbestuur. Zet de kerktuin op de agenda van de volgende vergadering. Breng verschillende mensen samen. Een concreet tuinproject wekt vanzelf enthousiasme.
Laat je inspireren door het voorbeeld van parochie Ten Bos in Erembodegem!