
Plekken van hoop: bisschop Bonny in de keuken van sociaal restaurant

De geur van versgebakken brood prikkelt onze neus wanneer we om negen uur ’s ochtends, in het kielzog van bisschop Johan Bonny, het sociale restaurant Samenloop in het Maagdenhuis in Antwerpen bezoeken. Dit is de eerste ‘hoopvolle plek’ die de bisschop in het kader van het Jubeljaar van de Hoop wil bezoeken in ons bisdom.
Het gonst van bedrijvigheid in de open keuken. Nermin, Milagros, Florence, Serhii en Tesfit werken in stilte, als een geoliede machine, maar met een glimlach op de lippen. Ondanks hun verschillende afkomst, cultuur en geloofsovertuiging, hebben de keukenmedewerkers één zaak gemeen. ‘Op zoek naar een beter leven ontvluchtten ze hun thuisland en belandden door een samenloop van omstandigheden in ons land’, vertelt Chris Bryssinckx, adviseur bij de raad van bestuur van vzw Gatam, dat mensen met een grote afstand tot de arbeidsMarkt aan werk wil helpen. ‘Met dit project wil Samenloop vluchtelingen en nieuwkomers de kans geven om stage te lopen als keukenmedewerker en door te stromen naar een job in de horeca. We begeleiden hen op deze weg. Vandaar de naam van het project.’
Het project Samenloop omvat meer dan een keukenopleiding: het biedt bijvoorbeeld ook woonhulp en ondersteuning bij het invullen van formulieren.
Het project omvat meer dan een keukenopleiding. Het biedt ook bijvoorbeeld woonhulp en ondersteuning bij het invullen van formulieren … ‘We helpen hen om hier een nieuwe start te maken. Uiteindelijk willen we toch allemaal hetzelfde: een goed leven.’
Momenteel begeleidt Samenloop ruim vijftig cursisten. Er is een gestage doorstroming van medewerkers die een vrijwilligerscontract krijgen met een bescheiden vergoeding, een aantal medewerkers is inmiddels in vaste dienst en staat dus borg voor de continuïteit.
‘Ik leer van alles hier’, vertelt Serhii uit Oekraïne, amper anderhalf jaar in ons land, al in het Nederlands. ‘Nederlands is zo’n moeilijke taal, maar het is de enige taal die ons hier verbindt.’ Hij ontpit zorgvuldig een stapel granaatappels. ‘Ik ontdek gerechten uit andere culturen, ik leer ingrediënten van hier kennen, ik leer de taal – en met een knipoog naar zijn medecursisten – ik leer ook samen lachen.’
Naast hem schilt Tesfit uit Eritrea schorseneren, die later gegaard worden in het sap van bloedsinaasappelen. Het water loopt ons al in de mond. ‘Weet je hoe je ze moet klaarmaken?’, polst bisschop Bonny, die zelf ook graag de scepter zwaait in de keuken. ‘Met wat azijn in het water’, antwoordt Tesfit snel en hij laat er zachtjes nog een gepelde schorseneer inglijden.

Ondertussen kookt de Syrische Nermin, die al vijf jaar in België woont en een maand cursist is bij Samenloop, kikkererwten om ze vervolgens te pletten en te mengen met kruiden. ‘Paprika, komijn, koriander … Het is een recept van mijn mama’, vertelt ze in het Nederlands. ‘Het is fijn, want zo heb ik nog een band met mijn thuisland. Ik ben zo blij om hier te kunnen werken, vooral het samenwerken met anderen is fijn. We eten samen en helpen elkaar, dat geeft me hoop.’
Culinaire herinneringen
Chris Bryssinckx duidt: ‘De culinaire herinneringen van de nieuwkomers, hun familierecepten en tradities, vormen de basis van het gastronomische menu dat Samenloop elke middag en avond serveert. Een bekende chef uit Antwerpen stelt het menu op, geeft een eigen twist aan de recepten van de cursisten, maar behoudt de typische smaak. Om de zeven tot acht weken presenteren we een nieuw menu met een nieuwe chef. Nu engageert Davy Schellemans van Veranda en Café Commercial zich, daarna volgt Victor Avonds. Ze blijven liever op de achtergrond. Het draait immers niet om hen, maar om de vluchtelingen. Doel is hen op te leiden en te begeleiden naar duurzame werkgelegenheid.’
Met zorg voor het klimaat bovendien, leiden we af uit de biologische en lokale ingrediënten op het werkblad. Dit wordt ook doorgetrokken in de aankleding: het tweedehands servies werd geschonken aan Samenloop, de tafels zijn geleend en de houten stoelen zijn tweedehands aangeschaft.
Een bekende chef stelt het menu op, geeft een eigen twist aan de recepten van de cursisten, maar behoudt de typische smaak.
Eens de falafel klaar is, rolt Nermin kroketjes. Ze toont het aan bisschop Bonny, die handschoenen aantrekt en haar aanwijzingen volgt. ‘Hier eerst goed drukken, en dan dichtduwen’, toont Nermin. En dan dompelt ze de kroketjes onder in het frituurvet. Mmm, dat doet goesting krijgen.
‘Ik hoop dat mensen de weg vinden naar deze plek en dit project’, besluit de bisschop, die al plannen maakt om zelf eens aan te schuiven aan tafel. Chris Bryssinckx besluit: ‘We hopen dat de gedeelde culinaire tradities een brug kunnen zijn van begrip en verbinding tussen mensen. Niets zo laagdrempelig als samen aan tafel gaan. Terwijl je elkaar leert kennen tussen pot en pint, ontstaan nieuwe banden en groeien vriendschappen.’
Reserveren kan op de website van Samenloop.