Zo zag Teresa van Avila er werkelijk uit

In 2024 werd het graf van Teresa van Avila geopend voor nieuw onderzoek van haar lichaam. De orde van de ongeschoeide karmelieten (Ordo Carmelitarum Discalceatorum, OCD) hoopte zo meer te leren over de vele kwalen waaraan de heilige en kerkleraar leed tijdens haar leven. Er werden ook röntgenfoto's en metingen van haar schedel genomen.

De karmelieten gaven een Australische forensisch wetenschapper en beeldhouwer, Jennifer Mann, opdracht om met behulp van de nieuwe data een getrouwe reconstructie te maken van het gelaat van de heilige Teresa. Jennifer Mann is professor aan het departement forensische geneeskunde van de Monash University in Victoria, Australia.

Behalve de nieuwe data gebruikte Mann ook nog een gedetailleerde persoonsbeschrijving door zuster Maria van Sint-Jozef die met de heilige samenleefde en een schilderij dat broeder Giovanni della Miseria in 1576 van haar maakte. Naar verluidt zou Teresa bij het zien van het portret aan de schilder hebben gezegd: 'Moge God je vergeven, broeder Jan, dat je mij, na al het lijden dat God me heeft gegeven, ook nog lelijk en wazig hebt geschilderd.'

Jennifer Mann legt in de video zelf uit hoe ze te werk gegaan is (Engels gesproken).

Meer weten

Waarom Teresa van Avila nog altijd actueel is

Lees het volledige artikel

Chronische kwalen

De Italiaanse professor Luigi Capasso die het onderzoeksteam leidt, stelde onlangs het 53 pagina's tellende eindrapport voor. Daaruit blijkt de verrassend goede staat van het lichaam van Teresa van Avila: de huid is intact, de spieren tonen geen tekenen van verval, de hoofdhuid heeft nog steeds lokken bruin haar, de donkere iris van haar rechteroog is zichtbaar… Haar voet toont zelfs nog sporen van de bandjes van haar sandalen en op haar voorhoofd zijn de lijnen van haar kloosterkap te zien.

De conservering van haar overblijfselen is niet te danken aan een kunstmatig mummificatieproces, zo blijkt uit de studie. Alleen op haar hart zijn anorganische resten gevonden. De andere relikwieën zijn bewaard zonder menselijke tussenkomst. Het is de droge omgeving zonder verontreiniging die het weefsel heeft gestabiliseerd. 'Het is een werkelijk uniek natuurverschijnsel,' zei Capasso.

Het onderzoek onthulde ook de chronische kwalen die de heilige veel lijden hebben bezorgd. De ernstige kromming van haar ruggengraat maakte het moeilijk om te ademen en genoeg lucht te krijgen, of zelfs maar om comfortabel te liggen. Ze had gevorderde artritis, vooral in de linkerknie, waardoor ze moeilijk kon knielen. Door hielspoor liep ze vermoedelijk mank. Ze was ook bijna al haar tanden kwijt, wat haar dagelijks leven moet hebben beïnvloed. Haar rechterarm vertoont de slijtage die voortkomt uit de gewoonte om veel te schrijven.

Bronnen: Katholisch (Duits) - Aleteia (Engels)