Sassafras De Bruyn: ‘Blij dat ik Bijbelverhalen leerde kennen’

Ze noemt zichzelf niet gelovig, maar ook niet ongelovig: 'Dat klinkt alsof je volledig onverschillig in het leven staat.' En toch kwam uitgeverij Lannoo bij illustratrice Sassafras De Bruyn (27) aankloppen voor een illustratieboek met verhalen uit het Oude Testament.

Wat was je reactie?

Sassafras De Bruyn • Ik durfde eerst niet. De Bijbel, die is zo groots en beladen en er hangt voor veel mensen zoveel aan vast. Daar wilde ik mij niet aan wagen. De uitgeefster heeft me moeten overtuigen om dit te doen.

Hoe heeft ze dat gedaan?

Door de Bijbel los te koppelen van die beladenheid, door duidelijk te maken dat het in wezen een bundeling is van fantastische verhalen.

Was je vertrouwd met die verhalen?

Niet echt. Ik liep middelbare school op een college en kwam daar natuurlijk in contact met het bijvoorbeeld het scheppingsverhaal. Maar nu ik mij er echt in verdiepte, bleken ze toch helemaal anders te zijn dan ik dacht.

In welke zin?

Minder gruwelijk. Je moet er soms doorkijken.

Er zit even goed tederheid in, en zachtheid, en menselijkheid.

Ik vond het ook treffend dat de vrouwenfiguren vaak de sterkste figuren zijn: de moeders, de vrouwen die haar rondhangen. Achteraf ben ik blij dat ik dit project heb kunnen doen en dat ik al die verhalen heb leren kennen.

Je kreeg hulp van Bénédicte Lemmelijn, bijbelwetenschapper aan de KU Leuven. Wat was haar rol precies?

Professor Lemelijn heeft me enorm geholpen. Ze heeft mij en de tekstschrijfster (Sylvia Vanden Heede, red.) ervoor behoed om in de val van historiciteit te trappen. Ze heeft veel verduidelijkt over de geschiedenis àchter de verhalen, waarom ze werden geschreven. Haar feedback is heel belangrijk geweest.

Kun je daar een concreet voorbeeld van geven?

In het eerste scheppingsverhaal gaat het bijvoorbeeld over ‘de geest van God die over het water zweefde’. Daarover zei de prof dat er oorspronkelijk, in het Hebreeuws, ‘een hevige wind’ staat, en dat die geest van God een latere interpretatie is. Dat zijn dingen die ik onmogelijk zelf had kunnen doorgronden tijdens de research of de maanden dat ik aan het boek werkte. Nu ken ik niet alleen de verhalen, maar begin ik ook de verbanden te zien, en het literaire geheel van alles.

Wat heb je nog meer geleerd?

In het begin dacht ik dat de Bijbel stoffige materie was. Droge kost. Maar het heeft mij meegesleept tot en met. Er zit altijd een waarom achter de verhalen, een situatie die het verhaal verklaart.

Wat ook opvalt, is hoe God zeer menselijke emoties vertoont.

Hij is zo vaak jaloers, kwaad, of wispelturig.  

Een logische laatste vraag: komt er ook een vervolg? Verhalen uit het Nieuwe Testament?

Oei, dat is nog méér beladen. Dan komt ook de figuur van Jezus erbij en wordt het wel erg delicaat. En moeilijk. Persoonlijk vind ik de verhalen uit het Oude Testament toch nog iets meer tot de verbeelding spreken. Ze zijn zo.. episch. Mythisch bijna.

Bijbel – Verhalen uit het Oude Testament. Sassafras De Bruyn (illustraties) en Sylvia Vanden Heede (tekst). Lannoo, 80 bladzijden, 9789401441094

Meer werk van Sassafras kan je bekijken op haar website.