Evangelie: Lucas 3, 15-16.21-22 — ‘Er komt iemand die sterker is dan ik’
In die tijd toen het volk vol verwachting was en iedereen aangaande Johannes de vraag stelde of hij niet de Messias zou zijn, gaf Johannes aan allen het antwoord: ‘Ik doop u met water, maar er komt iemand die sterker is dan ik; ik ben niet waardig de riem van zijn sandalen los te maken. Hij zal u dopen met de heilige Geest en met vuur.’ Terwijl al het volk zich liet dopen, en Jezus na zijn doop in gebed was, geschiedde het dat de hemel openging, en dat de heilige Geest, in lichamelijke gedaante als een duif, over Hem neerdaalde, en dat een stem uit de hemel sprak: ‘Gij zijt mijn Zoon, de welbeminde, in U heb Ik mijn behagen gesteld.’
Commentaar Valérie Kabergs: ‘Vol verwachting van jou’
‘Wat wil je later worden?’ Het is een vraag in het vriendenboek dat mijn dochtertje mee naar huis bracht. Ze is nog helemaal niet bezig met een écht antwoord op die vraag. En dus vulden we ‘zeemeermin’ in.
Wat zou Jezus als kind geantwoord hebben op een vraag naar zijn toekomstige bezigheden? Zijn bijzondere verbondenheid met God was al duidelijk in de kribbe. Toch zou hij – voor zover we weten – ongeveer dertig jaar zijn vooraleer die goddelijke verbondenheid ook handen en voeten kreeg. Jezus’ doopsel door Johannes markeert het begin van zijn openbare optreden. Wat me opvalt, is dat dit begin van Jezus’ optreden nergens wordt voorgesteld als een bewuste keuze die hij op een bepaald moment maakte. De evangelietekst benadrukt eerder de omstandigheden die Jezus’ acties mee beïnvloedden.
Wat zou Jezus als kind geantwoord hebben op een vraag naar zijn toekomstige bezigheden?
Het was een tijd waarin mensen vol verwachting waren. Iedereen liet zich dopen. En ook Jezus deed daaraan mee. Binnen die context gebeurt het dat God tot hem spreekt. Wat Maria en Jozef, de herders en de drie magiërs al veel eerder bericht werd, komt Jezus nu heel persoonlijk ter ore: hij is de geliefde Zoon van God. En mét hem, hoort iedereen daar aanwezig wie hij is en wat men bijgevolg van hem mag verwachten. De tijd was er rijp voor.
Het doopsel van Jezus vormt in onze liturgie de afsluiting van de kersttijd. Toch was het voor Jezus een nieuw begin. En dat kan het ook voor ons zijn. Ondanks alle onheilspellende berichten in de wereld, wil ik het nieuwe jaar beleven als een tijd vol verwachting. Een tijd waarin God iets verwacht van jou en mij, en er ons persoonlijk voor zal aanspreken. Zonder daarbij heel duidelijk te weten wat er later van ons zal worden.
Valérie Kabergs is redactrice bij Otheo en bijbelblogster.
